De architectuur van het Lehmbruck museum

Een van de opvallende kenmerken van het Lehmbruck Museum is zonder twijfel de architectuur, die vandaag de dag nog steeds uniek is. Denk aan het betonnen lichaam van de Lehmbruck-vleugel, dat in de aarde is gehurkt en een geweldig uitzicht biedt op het omliggende park, en het monumentale kubus van glas dat de eerste expositieruimte omsluit. Je ziet hier duidelijk dat het werk van Mies van der Rohe als inspiratie is gebruikt. Het mooie aan dit museum is dat het gebouwd is in drie fases, wat een ontwerp is van de zoon van Wilhelm Lehmbruck, Manfred. Het meest in het oog springend is voor mij de vleugel gewijd aan het werk van zijn vader. Vol met diepe bewondering wat een gebouw kan doen, heb ik meerdere rondjes gelopen. Het gecurvde beton met houten bekisting structuur, het prachtige glas, van kiertjes tot enorme proporties, het licht dat geleid wordt naar de kunst, in één woord: schitterend. Donkere delen waar de schetsen en schilderijen van Lehmbruck hangen voelen knus en warm, alsof je naar het werk wordt toegezogen. Andere delen baden in het licht, zelfs op deze donkere, grijze en regenachtige herfstdag. Door mooie daklichten stroomt het licht op de beelden als Jacobsladders uit de wolken. 
In deze ruimte kan ik uren verblijven. Genietend van de mooie binnenruimte. Het atrium, als volkomen kubus in de ruimte, voelt aan als een warm bad. Minimalisme in alle details die zo prachtig zijn vormgegeven dat het gebouw zelf al een kunstwerk op zich is. Het lijkt alsof het gebouw zich plooit en om jou heen vormt. Dan weer geborgen, dan weer ruim. Licht, en dan weer donker als de nacht. 
​

In de glazen kubus aan de entree van het museum, ademt ruimte, lucht en energie. Het werk staat ruim verdeeld over de meerdere verdiepingen die met elkaar zijn verbonden en vouwen zich om andere delen van het museum heen. Hier vind je de klassiekers van de beeldhouwkunst, Barbara Hepworth, Jean Arp, Giacometti, Zadkine en Rodin! Wat kan een gebouw toch veel betekenen voor de kunst. Dit museum stijgt met iedere stap hoger op mijn ranglijst met prachtige musea!
Hoe wonderlijk, dat je met het afdalen van de trap en het doorlopen van een prachtige glazen tunnel, je opeens in een volkomen andere ruimte lijkt te zijn getransporteerd. Donker en zwijgzaam voelt het hier. Dit is de plek waar tijdelijke tentoonstellingen de ruimte krijgen. Weer valt op hoe bijzonder mooi de werken zijn uitgelicht. Hoe fraai er gedurfd met kleur wordt omgegaan. Zoals altijd duiken Alex en ik bijna op en onder de werken, de suppoosten zijn vriendelijk en vinden het leuk hoe geïnteresseerd wij zijn naar de Duitse kunstenaars die wij niet kennen. 

Elke keer, bij elke ruimte, zijn wij samen weer verbaasd over het gebruik van ruimte en licht. 
Buiten dat heeft het museum dan ook een prachtige collectie. Natuurlijk komen wij voor onze liefde voor sculpturen, maar wij vergeten zeker niet dat dit museum een heel brede kunstcollectie heeft. Zo zijn er werken uit het klassieke modernisme, het expressionisme, het surrealisme en de constructivistische beeldhouwkunst. Daarom volgt nu even een kleine opsomming om je te verleiden om de trip naar Duisburg gewoon te ondernemen.
Natuurlijk hebben we werken van de eerder genoemde grootheden mogen aanschouwen, deze vonden wij in de glazen kubus. Er is echter nog meer te zien, zoals prachtstukken van René Magritte, Niki de Saint Phalle, Salvador Dalí, en Rebecca Horn. De werken worden vergezeld door veel wonderschone kunst van Duitse kunstenaars die wij in Nederland nauwelijks kennen, maar wat mij zeker getriggerd heeft om hier meer in te duiken! Bijzonder en wat ik niet wist, is dat het museum de grootste groep werken bezit van Alberto Giacometti in Duitsland. 

Naast het modern aanvoelende gedeelte van het museum en de donkerte van de benedenverdieping, bevindt zich nog een vleugel aan het museum waar je meer de kunstgeschiedenis van Duitsland ervaart. Hier vind je ook de meest waanzinnige werken. Beneden is ook dit prachtige stuk van het museum waar de zaal met werken van Henry Moore tentoongesteld staat. Lees hier alles over in de Lehmbruck Expositie blog. Deze tentoonstelling staat vol met jongere, brutalere en uitdagende kunstwerken. Het leuke is dat, wanneer je van boven naar beneden loopt, je steeds een spannende blik kan werpen op de kunst die in de benedenverdieping groots uitpakt. Deze enorme ruimtes zijn, net als dieper in het museum, kunstig met elkaar verbonden; ze voelen intiem en dan weer groots. 
Ik weet niet hoe ik je meer kan overhalen om die trip naar Duisburg (en vooral dit museum) in te plannen. Het is bizar. Neem er gerust een flink deel van de dag de tijd voor als je volop wilt genieten. Wij waren er op een dinsdag en wij waren met slechts zes andere bezoekers in dit enorme museum. Helaas was daardoor de koffiehoek niet geopend. Later bedacht ik mij, dat wij gerust hadden kunnen vragen of wij even aan de overzijde in het winkelcentrum wat hadden kunnen eten om daarna terug te keren. Het personeel en alle vrijwilligers zijn super behulpzaam! Alle teksten zijn ook naar het Engels vertaald, dus ook zonder goede kennis van de Duitse taal kun je alles lezen in het museum. Het grootste gedeelte van de dames en heren in het museum spreekt ook prima Engels. 

Natuurlijk, zoals altijd na een museumbezoek, vind je mij in de museumboekhandel. Deze is erg klein hier, maar niet minder bijzonder! Vergeet vooral niet om even in de postermap te kijken! Wanneer ga jij een bezoekje wagen?



Lehmbruck museum
Openingstijden:
Dinsdag t/m vrijdag 12.00 - 17.00 uur
Zaterdag, zondag 11.00 - 17.00 uur
Maandag gesloten

Entree: €9,00 per persoon

Adres:
Friedrich-Wilhelm-Straße 40
47051 Duisburg