Het steengoede avontuur van Isabelle

​Beeldhouwen is niet iets waar ik over na had gedacht om uit te proberen. Ik kan naaien, ik kan breien, ik kan dingen met hout maken en ik heb zo’n beetje elk teken- en schildermedium uitgeprobeerd, maar beeldhouwen was nou nooit bij me opgekomen.
Ik ben Isabelle, en ik ben één van de stagiaires bij Simone.
Aan het begin van het jaar zat ik op een stageplek die ik niet leuk vond. Ik ben bij Simone gekomen via Manal, de andere stagiaire, waarmee ik bevriend ben.

​Op de tweede dag dat ik stage liep bij Simone mocht ik al een steen uitzoeken. Manal had er al eentje uitgekozen, en haar steen was ongelofelijk hard. Mijn doel was dus om niet de hardste steen uit de winkel te pakken.
Na een tijdje neuzen en wat advies van Rian heb ik een stuk Chinees Speksteen uitgekozen. Deze steen zou niet te moeilijk zijn voor een beginner, en hij heeft een hele mooie groene kleur!
 
Ik had geen idee wat ik wilde maken, en ik wilde niet zomaar beginnen met raspen of hakken zonder een plan. Ik wilde niet een resultaat krijgen waar ik niet blij mee zou zijn. Mijn uiteindelijke plan was om de voorkant en onderkant van de steen plat te maken, zodat ik er een afbeelding in kon maken met behulp van reliëf.

De bedoeling was nu dat ik ging raspen. Er zitten harde en zachte stukken in mijn steen, ik begon met een zacht stukje. Dit ging best soepel, dus ik ging verder op een hard stuk. En dat was lastig! Ik kon raspen wat ik wilde, maar de steen werd niet plat. Maar ja, ik ging natuurlijk niet zomaar opgeven. Dus ik raspte nog een beetje.
 
Na nog een beetje, en nog een beetje had ik er geen plezier meer in. Ik begon te brainstormen wat ik dan wel zou kunnen maken van deze steen, want de steen wilde duidelijk niet de vorm zijn die ik wilde dat die was. Maar de ideeën kwamen niet.
 
Ik vertelde dit aan Simone, en ze vroeg: ‘Wil je wel verder met deze steen?’.
Mijn antwoord was luid en duidelijk ja! Maar niet op deze manier. De vorm paste niet bij wat ik wilde.
Dus ik hakte de steen in stukken. Met een bijl! Dat was te leuk, en ik had weer zin om verder te werken. Ik had een heleboel stukken om mee te werken, maar ik koos het kleinste stuk. Ik was al de hele week sieraden van A Beautiful Story online aan het zetten, en ik wilde een sieraad maken.

​Het idee voor de vorm was er gelijk. Ik heb een tattoo op mijn enkel van een boek met een zonnetje erboven. Het ging dat zonnetje worden.
 
Dat ging niet volgens plan, natuurlijk. De steen splinterde, ik raspte te hard, de vorm was scheef; het was over het algemeen mislukt. Toch ging ik niet opgeven, want dit was mijn idee en het moest en zal lukken.
 
Ik heb toen even naar mijn misvormde zonnetje gestaard, bang om de rasp er weer op te zetten, maar uiteindelijk ben ik de puntjes korter gaan maken. Één van de puntjes was afgebroken waardoor er een groot gat was ontstaan. Ik ben een beetje met de flow meegegaan en uiteindelijk is die ruimte de bovenkant geworden.

---

​Vanaf toen ging alles eigenlijk heel soepel (vergeleken met de rest). Het is natuurlijk nog steeds een beetje zoeken en voelen, want het was echt nog maar de eerste keer, maar de vorm werd steeds duidelijker en mooier.
 
Het raspen en hakken is nog maar het halve werk, want als je tevreden bent met je vorm mag je beginnen met schuren. Met een groot beeld zou je zo’n twaalf schuurpapiertjes langs moeten lopen, maar omdat mijn “beeld” zo klein was heb ik maar een stuk of vier schuurpapiertjes gebruikt. Het schuren dient om alle krasjes van het gereedschap weg te werken en je beeld glad te maken.
 
Als je klaar bent met schuren kan je je beeld in de was gaan zetten. Dan gaat je beeld glanzen en het beschermt het tegen krassen. Ook dat was bij mij snel gedaan. Als je de was hebt ingepoetst moet dat even intrekken, en een uurtje later was ik klaar voor de laatste stap: een gaatje boren zodat het zonnetje aan een ketting kon hangen.

​Ging dit volgens plan? Bijna! Naast een beetje gesplinter aan de achterkant ziet het er goed uit, en ik word er enorm blij van als ik hem draag!
 
Nu ik meer heb gebeeldhouwd, weet ik dat ik het leuk vind om kleine, priegelige dingetjes te maken. Ik  was bijvoorbeeld bezig met bedeltjes te maken van scherven steen, en ik heb van een ander stuk van mijn uit-elkaar gehakte steen de vorm van een maantje gemaakt!