Jong, druk én een hobby: dit is wat beeldhouwen je brengt!

1/12/2021

Een hobby als beeldhouwen, je zou er maar tijd voor hebben. Tussen werk, sociale verplichtingen, kinderen, het huishouden en de sportles door óók nog beeldhouwen? Je ploft liever op de bank. Zonde, want zo’n creatieve uitlaatklep is het antigif tegen stress, oververmoeidheid en te veel in je hoofd zitten. Elke week weer ervaren Sandra (32) en Arie (28) wat beeldhouwen ze brengt. Tijd voor een ode aan deze hobby.
Tekst: Jessica Kelder

Drie dagen in de week een kantoorbaan, twee dagen in de week voor de klas, zaterdag studeren voor haar deeltijdopleiding aan de pabo: je zou Sandra het schoolvoorbeeld kunnen noemen van een drukke dertiger. Veel ballen in de lucht houden, ambitieus en meerdere verantwoordelijkheden tegelijkertijd dragen. Hoe ze toch rust vindt? Door het beeldhouwen, wat ze nu al zo’n vier jaar met veel plezier bij Beeldhouwatelier Simone van Olst doet. Sandra: “Na een hele dag auditieve en visuele prikkels, is het heerlijk om met je handen te werken, te voelen en je tast in te zetten. Het heeft haast iets meditatiefs. Het is kalm in het atelier, je hoeft niet heel hard na te denken, maar je moet er wel bij blijven. De perfecte bezigheid als je een vol hoofd hebt.”

Hoe kwam je erop om juist te gaan beeldhouwen?

“Ik ben voor mijn studie en werk vaak verhuisd en woonde telkens op verschillende plekken. Toen ik in Leiden kwam wonen, zou ik voor het eerst in jaren weer langere tijd op dezelfde plek blijven. Alleen: mijn vrienden woonden overal verspreid door het land, mijn relatie was net uit en ik kende niemand in Leiden. Om hier mensen te leren kennen en wat leuks te doen naast alle verplichtingen, besloot ik te gaan beeldhouwen. Ik had jaren geleden al eens een workshop gedaan, uit nieuwsgierigheid. Nu kon ik dat weer oppakken. ”

En? Hoe was het?
“Het voelde echt als een frisse start. Ik wist een hoop niet meer en had veel handelingen nog nooit gedaan. Dat heb ik hier allemaal geleerd, alsof ik met een schone lei begon. Simone gaf me de instructies die ik nodig had. Heel fijn om me naast al het nieuwe in mijn leven hier gewoon mee te laten nemen. Het beeldhouwen zelf is leuk, maar Simone en het team maken wel het verschil in hoeveel plezier je erin hebt. Het is net een tweede familie, de beeldhouwfamilie. Het helpt me ontspannen, zeker ook nu tijdens de pandemie. Toen we weer mochten komen na de lockdown voelde het echt alsof het normale leven weer begon.”

Diezelfde pandemie was voor Arie (28) het laatste zetje om nu eindelijk écht te gaan beeldhouwen. Al langer droomde hij ervan beelden te kunnen maken. Prachtig, vindt hij het, hoeveel ambacht, tijd en energie er in beelden zitten. Hoe groots beelden kunnen zijn en hoe ze emoties kunnen overbrengen. En hoe ze dat gevoel van antiek, oudheid en lang meegaan bij hem oproepen. Het leek hem de ideale hobby, maar tijd was er nooit. Tot die pandemie dus, en tot hij bij museum Beelden aan Zee wederom geïnspireerd raakte: nu heb ik tijd, dacht hij, ik ga het gewoon doen.

Toen was het even Googlen en kwam je bij Simone uit?

“Ja, dat was boffen. Er zijn niet zo gek veel beeldhouwateliers in Nederland en ik had er eentje in de buurt. De sfeer was gelijk warm, met het hypnotiserende geluid van tikken in steen om je heen. Ik nam een proefles, al het materiaal was er en ik kon laagdrempelig beginnen. ”

En dan sta je daar ineens, met een steen voor je en geen idee waar je moet beginnen. Hoe ging dat bij jou?

“Ik wilde een hand maken, dat zag ik in de steen. Simone legt je vervolgens rustig uit waar welk gereedschap voor is, denkt mee met lijnen uitzetten en leert je de technieken. Dat is in het begin wel spannend, want wat je eraf hakt krijg je niet meer terug. Maar ik vond het vooral gaaf om zo fysiek bezig te zijn. Als tiener had ik een bijbaan als timmermanshulp, maar sinds mijn studie was ik niet meer met mijn handen bezig. Nu sta ik elke week twee uur te bikken in steen en zie ik aan het eind van de les resultaat, doordat bijvoorbeeld de pink ineens is losgekomen. Ik ben nog lang niet klaar, maar je ziet de vooruitgang en dat geeft voldoening.”

Vind je het niet frustrerend, als je zo lang met een beeld bezig bent?

“Nee, inspirerend juist. Het vraagt om toewijding. In het dagelijks leven verliezen we zo snel onze interesse ergens voor. Met beeldhouwen is dat echt anders. Het is een oefening in dingen afronden en als er dan iets moois uit komt, is dat alleen maar bewonderenswaardig. Ik heb nog meer respect gekregen voor kunstenaars.”

Is het wel goed te combineren met een drukke baan of zelfs een baan en een studie, zoals bij jou Sandra?

Sandra: “Het is juist goed te combineren. Ik ben bijvoorbeeld laat klaar met werken en wil me dan niet haasten om hierheen te komen. Het is geen enkel probleem als ik wat later begin. Doordat er met strippenkaarten gewerkt wordt, kan ik bovendien ook een keer overslaan als ik bijvoorbeeld een tentamenweek heb. En ik hoef geen huiswerk te maken of thuis te oefenen, zoals bij pianoles of toneel. Ik kom gewoon hiernaartoe, werk aan mijn beeld, heb een leuke avond en dan ga ik weer naar huis.”

Arie: “Die vinden het wel gaaf ja en zijn nu zelf ook geïnspireerd om wat creatiefs te gaan doen. Eén van mijn vrienden dacht er stiekem al langer over na om te gaan pottenbakken. Die heeft zich nu aangemeld voor proeflessen. Ik heb wel laten zien dat je het gewoon moet gaan doen.”
Sandra: “De interesse is er wel bij jonge mensen, dat zie je ook altijd op beurzen als Creative Life, maar ze maken er geen tijd voor. Het idee is: sporten houdt je gezond, daar maak ik tijd voor. Hobby’s komen er dan niet van. Terwijl hobby’s ook heel gezond zijn. Iets doen wat van jou is, waar je plezier in hebt en waar je van ontspant. Het is het waard om daar tijd voor in te plannen, en er is hier genoeg flexibiliteit om het in te passen in je leven.”

Ook benieuwd wat beeldhouwen jou kan brengen? Doe mee met een les tijdens Creative Life of meld je aan voor een proefles in het atelier.